De gedichten die 25 augustus jl. werden geschreven
Het feest van de goedgeluimde overbodigheden is voorbij
het vliegwiel der verveling komt op gang,
een orgelman draait door
een vogel vliegt ondersteboven
de laatste wals wordt ingezet
de keizer danst met de generaalse
de generaal danst met de de keizerin
het hof heeft een joker ingezet
niemand lacht al is het galgenhumor
de orgelman draait door
met bont en nerts in mink en pink
flamingo’s en uivers vliegen als stuka’s
laag over kale hoofden
sluipschutters in bonsaiboompjes snuiven
nog een lijntje, een vrouw in marker dracht
is zwanger van het komende onheil
haar kind zal klompen dragen en ringen
in zijn oren een glazen oog zal in de
toekomst zien
© Gerard Scharn
Het feest van de goed geluimde
overbodigheden is voorbij.
Het is opgeruimd.
Alleen zijn jas hangt er nog.
Ik zie hem nog staan met zijn jas
naast de auto.
Een echte heer.
© José Hoedemakers
Anders
Stille geluiden kondigen aan.
Berichten van dood is goed nieuws.
Weg, de vanzelfsprekendheid van kleine dingen als “even weg” en “aan tafel.”
Gevoelens van onbevangenheid, van vrijheid geknecht. Opgeruimd.
Grotere als donker en leven nemen overhand. Onzekerheid.
Het feest van de goed geluimde overbodigheden is voorbij.
© Roel Essing
Het feest van de goed geluimde
overbodigheden is voorbij
Al wat je nodig hebt
een goed humeur
papier en schrijfgerei
De mens maakt het feest
van dichten en verhalen
om in zijn eigen geest
rond te kunnen dwalen
Aan het einde van de rit
is er de balans
en met een gemoed vol blijheid
maak je een rondedans.
© Manja Herstel
Opgeruimd
Spullen, dozen vol spullen,
die mijn huis en hoofd de
hele dag vullen.
Onrustig maakt het mij.
Zoveel dingen waar ik nu
niets mee doe.
De hoeveelheid maakt me moe
en maakt me al helemaal
niet blij.
Het feest van de goed geluimde
overbodigheden is voorbij.
Naar een kringloop kan alles
het beste gaan,
want daar heeft het de
meeste kans op een nieuw
voortbestaan.
Alles is nu opgeruimd!
Mijn hoofd, mijn huis en
mijn gevoel.
Er is weer ruimte gekomen
voor een ander doel.
© Cathy van Hoof
Troon
we prikken ballonnen lek
vouwen het feest op
als is het een servet en
herschikken de kansen
er is weer ruimte over
voor een ridder met zijn lans
er is weer plaats voor de oude
koekoeksklok van oma
de vraag is nu wie de lans
gaat breken en waarvoor
het feest van de goed geluimde
overbodigheden is voorbij
aan de lange tafel in het hart
kunnen gasten plaatsnemen
op stoelen waarvan de zittingen
niet langer worden bevolkt
door stapeltjes bewijs die getuigen
van lamlendige lusteloosheid
het onbegonnen werk
is geschrapt
de troon staat klaar voor wie het
opgeruimd zijn snapt
© Jeanine Hoedemakers
zojuist heb ik
een laatste postzegel
geplakt
de uitnodigingen kunnen
op de bus
achterop de envelop staat
in vette letters KUS
alle genodigden
gaan rijker weer naar huis
en ik zal zachtjes zingend
achter het fornuis
het avondmaal bereiden
het feest van de goed geluimde
overbodigheden is voorbij
ik wist me elegant van mijn
overschot te bevrijden
er zal voortaan uit mijn pen
rust het blad op glijden
© Twister (pseudoniem)
ach toch, stamelt een haikudichter
opgeruimd zijn maakt je lichter
maar hoe zwaar dan weer
klinkt die verplichte regel
het feest van de goed
geluimde overbodig-
heden is voorbij
welk een vlegel bedenkt zoiets
vijf-zeven-vijf is meer dan genoeg
om te vertellen dat schrappen
het altijd al is geweest om tot
de kern te komen
© Bregje Zonderland (pseudoniem)
Het feest van de goed geluimde overbodigheden is voorbij.
Gelukkig maar. Dan kunnen we dat begraven
op zes voet onder
met zo’n mooie steen erop.
Of beter nog: cremeren
en de as uitstrooien
over ons innerlijke binnenhof.
© Douwe Wilts
