Weer een raamgedicht:
De nieuwe dag
De nieuwe dag
staart moedeloos
naar binnen
Alsof niet ik de dag,
doch de dag
mij moet beginnen
en daar geen been in ziet
Verbaasd onderga ik
deze rolwisseling.
Die ongevraagde kleur
die mijn bestaan
vastberaden onderstreept
Pas:
als ik ongemerkt
opgezweept
mijn lichaam strek
ontdek ik dat ik lach
En ruil mijn dromen in
voor een brutale dag.
Geplaatst op: Vrijdag 23 juli 2021
Meer nieuws
- 07-11-2024: Lezing maandag 18 november Zeespiegelstijging
- 01-11-2024: Wat gebeurt er met de kerk?
- 29-10-2024: IVN Natuurfotografie in Huis73
- 27-10-2024: Verspreiding van steenmeel voor de biodiversiteit
- 20-10-2024: Afscheid van de Laurentiuskerk
- 20-10-2024: Voorlezen 5 en 19 november
- 18-10-2024: Omgaan met vallende bladeren
- 17-10-2024: Parade historische voertuigen voor wie deze gemist heeft
- 17-10-2024: Halloween BijBomans en in de wijk
- 15-10-2024: Dag van de dialoog 5 november.
- Nieuwsarchief