Omzien ….

Het zijn bijna surrealistische tijden in deze periode met het coronavirus.
Er zijn zorgen, angst om ziek te worden en vragen over hoe je te verhouden tot de maatregelen, die meer en meer worden aangescherpt.Ouderen die, in hun toch al kleiner wordende wereld, ineens nog meer aan huis gekluisterd zitten. Of nog erger: ‘opgesloten’ in het verpleeg- of verzorgingshuis waar zij wonen, zonder enig contact met familie, zonder hun knuffel, zonder …
En oh … de jonge ouders! Hoe combineren zij de zorg voor hun jonge kinderen met het werken thuis? Heel de dag binnen met kids en werk … Geen sinecure!        
                              
Deze tijd brengt gelukkig ook en mooie ding met zich mee. En dat ‘ding’ heet omzien.
Omzien naar de ander, even contact, per telefoon, via de mail, zwaaien door het raam, een klein gesprekje op gepaste afstand of toch maar even een kopje koffie doen, ‘een bakkie gezelligheid’ ….
En wat een mooie wijk hebben wij toch! Tal van initiatieven borrelen spontaan op.

  • De buurtmail die nu wordt ingezet voor een groet aan elkaar. Of iedereen elkaar  ‘in de gaten’ wil houden? Omzien dus. Bij twijfel of er wel omgekeken wordt, is er in rap tempo contact opgenomen. Niemand wil dat er iemand ongemerkt zit te verpieteren.
  • Die ene buurvrouw die aanbiedt om de kleintjes voor te lezen, want … oh de jonge ouders.
  • Men brengt elkaar op de hoogte van de buurman die ‘verlegen’ zit om koffiedrinkers of dat er op een ander adres een pannetje soep is bezorgd. Een kleine moeite, zo’n groot gebaar …
  • Of de straatactie waar bewoners via de buurtapp gevraagd werd een beer, berenboek of beer-achtigs voor het raam te zetten. Er werd een heuse ‘berenjacht’ ontketend voor basisschoolkinderen en de allerkleinsten. Even wat activiteit, even naar buiten …
  • Uit solidariteit met de horeca- buurman in de straat allemaal een maaltijd bestellen en lekker smikkelen maar.
  • De vele BijBomans – vrijwilligers die telefonisch contact onderhouden met de bezoekers en deelnemers aan activiteiten. Immers, ons mooie ontmoetingscentrum moet ook dicht tot 1 juni. Omzien dus …
  • Warm van binnen word je van het zingen, dagelijks om 15.00 uur, bij de Annenborch
  • De bezoekersdienst van de parochie, die nu niet langs mag komen, maar gewoon aan het telefoneren gaat.
  • Even dagelijks zwaaien naar de overbuurman. Van een afstandje aan de buurman vragen of alles goed gaat. En die andere buurvrouw? Die mailt vooral! Omzien dus ..
  • En valt het u ook op? We, wildvreemden soms, groeten elkaar in het op afstand voorbijgaan op straat, steeds vaker. Zo van: ‘Samen houden we het wel vol’.

Tuurlijk gaat er niets boven echt, warm, menselijk contact, maar we moeten het doen met de ons ter beschikking staande middelen. En die zijn er gelukkig met de digitale snelweg, van een afstandje op straat …  
Omzien dus! Een kleine moeite, een groot gebaar ….

Heb je nu ook een leuke ervaring of wil je ons deelgenoot maken van hoe het ‘omzien-naar-elkaar’ bij jou in de straat of het buurtje gaat? Of heb je een suggestie voor een leuke activiteit? Laat het ons weten per mail info@wijkmolenhoek.nl

Wil je inspiratie om mogelijke verveling tegen te gaan. Kijk dan eens hier:   

En heb je behoefte aan een gesprek met een vrijwilliger of professional buiten jouw buurt, onze wijk? Neem dan contact op met hen, zij leiden je vast door naar de juiste plek

 

 

 

 


Geplaatst op: Dinsdag 31 maart 2020

Tags

Nieuws