Er drijft een krijtje in mijn hart
Dat roodgekleurd een hinkelspel
Van woorden kwijt wil op je bord.
Een speels rondeel of een sonnet
Misschien, of een kreet wil krassen
Tot alles weer wat zachter wordt.
© Michaël van Caeneghem
KRIJTJE
Toen ze mij vroegen om alle namen te schrijven
werd ik vederlicht en begon mijn zegetocht
vijf meter door het klaslokaal
tot aan het zwarte bord
steeds korter
mijn tred
steeds
meer
genoot ik van wat mij was toevertrouwd.
Vervuld van trots schreef ik alle namen op,
zo goed en zichtbaar stond ik daar
en sta ik hier in de volle zon,
mijn bondgenoot tegen het zwart.
De dagen rijmen, zoals ik ooit begon
en er drijft een krijtje in mijn hart.
© Kamiel Choi
de fouten die ik maakte
in de sommen op het bord
werden gelukkig gauw gewist
maar toen ik jarig was
tekende juf een bloemenkrans
in de mooiste kleuren
speciaal voor mij
stralend zat ik in mijn bank
de hele schooldag lang
er drijft een krijtje in mijn hart
© Ria Giskes
Vroeger ging ik naar school
Wat voelde als werk
Na school namen we ons school werk mee naar huis
Is hier het gevoel ontstaan
Werk stopt niet, het voelt als een baan
Nu ik dit schrijf
Beklijf me het gevoel
Van moeten …. wordt zenuwachtig
Krampachtig
Mijn spieren
Van aangepaste manieren
Doen mij zien
Dat ik doorzichtig wou zijn
Liever was ik weg
Er drijft een krijtje in mijn hart
Die ik ermee schrijf
In kleine stukjes breekt
Mijn gevoelswereld
Verbreedt
En vlucht
Leer ik afgeleid zijn, als een van mijn kwaliteiten
Die kleine stukjes krijt
Vormen inmiddels een
Nieuw schilderij
Barbara E.
a_mind_full_of_thoughts ©
eenvoudiger kan niet
je sprak altijd al in een andere taal
ik wist dat als ik die taal ik je toch niet
er drijft een krijtje in mijn hart
eenvoudiger kan verdriet niet begrepen
alsof de taal waarin we elkaar ontmoetten is verhuisd
alsof het de taal was uit een ander leven
© pom wolff
Schoolbord
Op welk schoolbord staat geschreven
je moet gelukkig zijn, je hebt er recht op? Hoe zat dat ook alweer, waar staat het?
Anderen denken, dat zij het recht hebben om geluk te verstoren. Of is het een enkeling?
Gedreven door waan zonder zin
richten en hun recht doen geschieden.
Mijn hoofd begrijpt dat niet en het zegt:
“Geluk is om aan te werken, schrijf dat maar.”
Er drijft een krijtje in mijn hart, het probeert het bord te vinden.
© Roel Essing
Krijt
Zoek en vind beweging,
wind in de vleugels.
Hier vind en bevind ik mij,
in een slordige wachtrij.
Zon en regen verweren graffiti.
Op de muur in stoepkrijt
een poging tot rechtspraak,
een rechthoek.
Daarbinnen geschreven ‘GOAL’,
daarbuiten ‘GEEN GOAL’.
Een strijdkreet.
Er drijft een krijtje
in mijn hart.
Herken die bestemming,
dat plan, hoe onvast ook.
Een stijgende lijnvlucht
tekst een condensstreep
over een ongeschonden hemel.
De stad passeert mij
of ik passeer de stad, vergeef me.
Werkzoekenden komen samen
bij het uitzendbureau
in T-shirt of krijtstreep
en mijden elkaars blik.
Elk van hen leest
de tekens aan de wand
en telt af.
© Hans F. Marijnissen
de bovenmeester
hij schrijft met witte letters op zwart hoe zie
ik het bensonhurst blue als de zon verduistert
blauw is de kleur van de middellandse zee
en van een onbewolkte hemel zegt de een
groen is het gras dat ik vertrap zegt een ander
kleurenblind is de mol grauw is uitgesleten
roepen wij in koor maar de man in stofjas
wil van geen antwoord weten en zegt dat hij
dood mag vallen als er een krijtje in zijn hart drijft
liever dan met een vervette lever de geest te geven
in een wereld waar het schoolbord een herinnering
geworden is van hoog bejaarden op herhaling
© Gerard Scharn
Schoolbord
Het was een school, met Zusters
waar ik na de bevrijding, naar toe zou gaan.
Mijn angst was, dat alles plat was,
maar het klooster en de school, zijn blijven staan.
Herinneringen aan een Zuster, in een zwart habijt
en dan die mouw en dat witte krijt.
Op school had ik een fijn leven,
dat hebben de Zusters mij gegeven.
Als ik dan terug denk, aan de Zusters van het Heilig Hart
dan drijft er een krijtje in mijn hart,
dat nooit meer weg zal gaan.
De grondslag van mijn bestaan.
© Riet Veltman
Zou jou graag de wereld leren
om zonder vallen op te staan
zonder leeuwen, zonder beren
vrij jouw leven in te gaan.
Maar mijn wereld ligt verloren
die is al voorbij gegaan,
kom jou op je facebook storen
dat je net hebt aangedaan.
Je gelooft in massa scoren
in jouw digitaal bestaan
en mijn schoolbord staat verloren
is naar zolder nu gegaan.
Maar er drijft een krijtje in mijn hart
van een tekening vol smart.
© J. C. de Graaf
er drijft een krijtje in mijn hart
schrijf ik in gedachten op het schoolbord
in mijn hart strijdt een kroonpen
met jeugdige overmoed
wat eerste druppels spatten
op het raam uiteen, er is ineens
geen blauwe lucht meer
om stil in weg te dromen
de juf roept me tot de orde
terwijl het krijtje ijvert met de pen
misschien, zegt juf tegen de klas
dat vandaag een gedichtje wordt
tussen zwart en grijs moet iets en ook
uit niets kan schoonheid komen
© Jeanine Hoedemakers
ER DRIJFT EEN KRIJTJE IN MIJN HART
OP TRANEN DIE ZICH MENGEN
MET ONTELBAAR VOCHT
VAN HET GEHEIM
DAT IK OOIT BIJ JOU HEB GEZOCHT
HET KLEURT ZICH WIT
EN DAN WEER ZWART
ER DRIJFT EEN KRIJTJE IN MIJN HART
EEN LITTEKEN
HET IS ERIN GEKERFD
EEN WOND
DIE HET DRUPPELSGEWIJS VERBERGT
HET LEVEN HEEFT MIJ FLINK GEHARD
© Manja Herstel
daar staat ze dan
voor dat grote schoolbord
wat een mooie woorden
denkt ze
er drijft een krijtje in mijn hart
kan ik daar niks mee
en plots schrijft ze een
prachtige regel
ik word bemind
© Jose Hoedemakers
