Achter de voordeur
Als je het geluk hebt gehad dat je één van haar tentoonstellingen hebt mogen bezoeken, weet je dat Ineke heel wat in haar mars heeft op het creatieve vlak. Ze weet als geen ander allerlei aspecten uit haar leven In haar werken samen te vatten: haar passie voor schaatsen, de Bossche politiek, de natuur, de kunst en haar vele reizen. Zo ontstond haar eigen beeldtaal. Wie is Ineke Brouwers uit onze wijk? Ik spreek met haar, gewoon bij haar thuis, achter haar voordeur.
Als ik haar de vraag stel ‘Wie is Ineke Brouwers?’ valt het meteen op dat ze begint te stralen. Ze voelt zich een gelukkig mens. Haar partner, haar kinderen, haar kleinkinderen, de vele leuke vrienden in de buurt en haar hobby’s maken dat ze zich zo happy voelt.
Ineke werd geboren in Dongen, volgde daar de lagere school en de MMS. Ze genoot van de variatie in vakken, zeker de creatieve vakken! Ineke’s vader was accountant, hij kon goed tekenen en schilderen. Helaas mocht hij, zoals dat vroeger vaak ging, niet kiezen voor het onzekere bestaan van kunstschilder. Maar op z’n vijftigste kroop het bloed waar het niet gaan kon, en ging hij op zondagmorgen naar België om alsnog een creatieve opleiding te volgen op de kunstacademie van Essen. Hier kwam een groep kunstenaars bij elkaar om te schilderen. Als jong meisje mocht Ineke vaak met haar vader mee en kwam in aanraking met allerlei teken- en schildertechnieken en ontdekte dat ze daar ook warm voor liep. Om je eigen kostje te verdienen kon je naar de kunstacademie gaan en een onderwijsaantekening halen. Om van kunst te gaan leven vonden haar ouders niet zo’n goed idee. En Ineke zag het niet voor zich om bij tieners creatieve vakken te gaan onderwijzen. Ze dacht daarbij aan zichzelf, want ze was als leerling ‘ook niet altijd gemakkelijk’, lacht ze. Nu geeft ze regelmatig presentaties en lezingen en kijkt ze hier anders tegenaan, het doceren gaat haar eigenlijk best goed af. Maar destijds koos Ineke ervoor om na de MMS röntgenlaborante te worden.
Toen ze kinderen kreeg stopte ze met werken zoals vrijwel alle vrouwen toen deden en ook vaak moesten. Later, toen de kinderen groter werden, ging ze door als röntgenlaborante in ’s-Hertogenbosch.
Daarnaast volgde ze met tussenpozen diverse kunstzinnige opleidingen zoals Model en Stilleven, verschillende techniekcursussen en ze volgde de 5-jarige basisopleiding aan de Academie voor Schone Kunsten in Arendonk in België. Hier deed ze ook nog een driejarige specialisatie. Ineke was enige tijd lid van het Bossche Palet en nu komt ze nog regelmatig samen met een groep kunstenaars om zichzelf nog verder te ontwikkelen. Zij werkt zelfstandig, haar kunstwerken worden beoordeeld door steeds een andere kunstenaar.
Ook een grote passie van Ineke is het schaatsen. Ze schaatste vaak lange tochten o.a. over de Gouwzee en in 2000 de tocht over de Weissensee. Lang was ze lid van de Vughtse IJsclub. Ze was zo gebiologeerd door de beweging en het gevoel bij het schaatsen dat dit later uitmondde in een prachtige reeks van zo’n 50 schaatsschilderijen die op diverse exposities hebben gehangen.
Je voelt de kracht, de snelheid, het wedstrijdelement, het gevecht met de natuurelementen en de euforie van de overwinning in haar schilderijen. Maar ook haar liefde voor het werken met acrylverf, soms dik pasteus, dan weer dun waterig komt in haar schilderijen tot uiting.
Na de schaatsschilderijen kwam het accent te liggen op ‘IJs’ en ‘Zuiderlicht’. Dit kwam o.a. door de bedreigde natuur op Antarctica en de film ‘The march of the penguins’. Dit werden de thema’s in haar volgende reeks schilderijen. Bij deze schilderijen zie je ook haar zoektocht naar kleur en wat de verf doet op het doek.
Toen kwam het jaar 2016 in beeld, het vijfhonderdste sterfjaar van de middeleeuwse Bossche schilder Jheronimus Bosch. Vanaf 2011 heeft Ineke zich verdiept in deze schilder. Ze vertrok vanuit 6 schilderijen van Jheronimus Bosch die zij op geheel eigen wijze bewerkte op 30 doeken van 100 x100 cm. Ze verbond hedendaagse schilders en de Bossche politiek ‘met een knipoog’ in haar werken. Je ziet invloeden van Miro, Picasso, Mondriaan, Niki de Saint Phalle, kunstenaars uit de Cobra-groep en Vincent van Gogh in haar werk. Het werd een groot succes. Ineke exposeerde in het Jheronimus Bosch Art Center, Het Kruithuis en in het theater aan de Parade in ’s-Hertogenbosch en in 2018 in Trier.
Zij heeft ook abstracte werken gemaakt, portretten van haar kleinkinderen en personal compositions. Ze verbindt dan allerlei dingen uit het leven van die persoon, een soort persoonlijk CV. Dit deed ze voor haar kinderen, familie, kennissen en soms in opdracht.
Je ziet elementen terug van reizen, studie, hobby’s, werk, woonomgeving e.d.
Altijd verbonden door de mooie achtergronden die Ineke maakt!
Op dit moment creëert zij werken rondom het thema ‘Overleven’ of ‘Over Leven’. Het is een onderwerp waar Ineke in haar omgeving mee te maken heeft maar is natuurlijk ook een universeel thema. Het zijn persoonlijke werken maar bijvoorbeeld ook een werk dat verwijst naar Flanders Fields over de Eerste Wereldoorlog en de bosbranden in Australië.
Ineke werkt op papier, linnen, gewoon doek, experimenteert met zeefdrukken, schildert op vloeibare was, encaustiek genoemd. Dit is een schildertechniek, waarbij pigmenten vermengd worden met hete bijenwas, hars en nog een paar stoffen, in verschillende kleuren. De techniek is vermoedelijk rond 1000 v. Chr. ontstaan.
Op de vraag of Ineke zich een kunstenaar voelt zegt ze dat ze een parttime kunstenaar is. Ze kiest ervoor om naast het schilderen ook tijd te besteden aan partner, familie, vrienden, reizen, sportieve activiteiten, museumbezoek e.d.
Wil je meer weten en ook meer zien van de kunstwerken van Ineke ga dan naar:
www.inekebrouwers.nl of kijk op de facebookpagina van Ineke Brouwers
Verslag n.a.v. interview met Ineke Brouwers juni 2020