Zou Ties van Grinsven de oudste wijkbewoner zijn van wijk Molenhoek? 
Dat vroeg ik aan hem, maar hij wist mij te vertellen dat er op Annenborch een dame woont die nog ouder is. Ties is 97 jaar oud en woont al zijn hele leven in Rosmalen.
Vaak ontmoet ik hem tijdens een wandeling in het kanaalpark. Vandaag spreek ik hem samen met zijn zoon Ronald.
Riek, de vrouw van Ties is in april ’24 overleden . Ze waren 68 jaar samen. Ties mist haar nog elke dag en vertelt met overtuiging dat ze echt nooit ruzie hebben gehad. Hij vertelt graag over haar. De moeder van zijn vrouw is al heel jong gestorven en haar vader verbleef lange tijd op Mariaoord. Er waren grote zorgen indertijd in Bokhoven waar ze opgroeide. Nadat ook nog een brand het huis had verwoest was er zelfs geen foto meer te vinden uit haar jeugd.
Gelukkig had Ronald een foto die hij had ontvangen vanwege zijn werk bij de Heemkundekring. Daar stond zijn moeder op de foto als kleine bruid, bij de processie in Bokhoven. Moeder had zichzelf ook herkend vertelde Ronald trots. Over het werk van Ronald en zijn vrouw bij de Heemkunde kring is heel veel te vertellen. Ronald heeft een prachtig archief, maar dit verhaal gaat over Ties.
Als Ties begint te vertellen over zijn jeugd, dan zit zijn verhaal vol anekdotes. Hij vertelde dat hij werd ‘opgesteukt’ door de ouderen in zijn omgeving en dat kattenkwaad uithalen zijn tweede natuur was. Bijvoorbeeld als ze met een grote groep gingen vissen in de Wetering. Na afloop werd de vis eerlijk verdeeld onder de vissers, die zich daarna een stevig stuk in de kraag gingen drinken. De vissen werden in groepjes neergelegd. En Ties was er als de kippen bij om de vissen door elkaar heen te leggen. Dat werd natuurlijk opgemerkt en Ties ging er als een haas vandoor. Als vluchtroute was het kerkhof in trek bij Ties. Ook vertelde hij dat zijn moeder eens schadevergoeding moest betalen van 0.35 cent voor wasgoed van de buurvrouw nadat Ties en kornuiten het hadden vernield.
Omdat de moeder van Ties langdurig ziek was is hij vervroegd van school gegaan. Hij mocht van pastoor Van der Meijden thuisblijven om te helpen met koken en om voor de kleinste mee te zorgen. Ook bracht hij eten naar zijn vader als die in de polder aan het werk was. In een doek geknoopt aan een stok over de schouder. Vaak hoorde hij dan onderweg het Angelus luiden. Het eten werd warm gehouden in bed. Onder het kopkussen vertelde Ties.
Gebeurtenissen tijdens de oorlog hebben grote indruk gemaakt op Ties. Ties ging vaak op zijn fietsje bij mensen langs om te waarschuwen als er een razzia zou plaatsvinden of om onderduikers bij opa te waarschuwen. Die laatsten lagen op de hooizolder waar een extra wand was aangebracht en waar zand op de vloer was gestort zodat van onderaf, als de Duitsers met een stok tegen de zoldering bonkte, niet te horen was dat de ruimtes hol waren en er geen hooi op lag. Achteraf bleek één van de onderduikers geen Limburger maar een Duitser te zijn. Hij is later tolk geworden en nog op de begrafenis van de moeder van Ties geweest.
Op de dag na de bevrijding van Rosmalen kwam een groep van negen familieleden bij elkaar op straat en werden de taken verdeeld. Ome Jan zou gaan kijken of opa in de Striensestraat nog leefde en moeder constateerde dat ze het als familie goed vanaf hadden gebracht. Op hetzelfde moment kwam er een granaat op het huis van Ome Piet terecht. Ineens waren er gewonden en een overlijden
Voordat ze gingen trouwen heeft Riek haar eigen bruidsjurk genaaid. Ze was daar heel goed in en ook trots op het resultaat. Ze moest voor het trouwen stoppen met werken, terwijl ze als coupeuse bij Marie Dierkx in Den Bosch een goed salaris had.
Ties vertelde dat hij na zijn huwelijk boven de brandweerkazerne ging wonen samen met zijn vrouw Riek.
Trouwfoto van Ties en Riek
Op verzoek van burgemeester Mazairac werd hij lid van de vrijwillige brandweer. Ties had alle rijbewijzen die er nodig waren en hij had echt technisch inzicht. Dat had hij voornamelijk geleerd in militaire dienst en dat zou hem zijn leven lang van pas komen. Doordat hij de pomp kon bedienen en o.a. de brandweer auto’s repareerde bij de brandweer werd hij vrijgesteld van BB ( burgerbescherming) 20 jaar lang werkte hij bij de brandweer. Aanvankelijk was er alleen maar een pomp. Die werd achter een auto van de gemeente gehangen als er ergens brand was. De opleiding tot brandwacht volgde Ties in café het Gildehuis.
In het gezin van Riek en Ties zijn 2 zoons geboren. Marcel en Ronald. Wonen boven de kazerne hebben die 2 niet meer meegemaakt. Ze streken neer in 1956, in een bedrijvige straat in Rosmalen
Daar was altijd van alles te beleven vertelde Ronald. Ze konden via de tuintjes naar elkaar lopen wat ze heel vaak deden. Er was een groenteboer, melkboer, stenenhandel, fietsenhandel en zelfs een bushalte. Ties was weinig thuis en altijd aan het werk. Dat brengt een technisch beroep ook wel met zich mee. Als technische dienst heeft Ties bij de Godshuizen ( ziekenhuis) 25 jaar gewerkt . Hierover had Ties nog een mooie anekdote. Op enig moment was er in het ziekenhuis een deur in het slot gevallen en werd Ties gebeld of hij kon helpen om de deur open te krijgen. Misschien een ruit inslaan? Ties nam zijn jongste zoon mee. Die was zo klein dat hij door een raampje geduwd kon worden waarna hij van binnenuit de deur kon open maken. Er hoefde gelukkig geen ruitje ingetikt te worden. Daarna heeft Ties nog in het bedrijf van zijn broer gewerkt die een loodgietersbedrijf had. En ook nog in diverse andere bedrijven. Ronald gaf aan dat pa wel tot zijn 80ste heeft gewerkt. Er was altijd wel ergens een klus te klaren aldus Ties. Moeder, ons mam, aldus Ronald was altijd thuis. Er was veel aanloop van familie in de buurt.
Het was een mooi gesprek met Ties en zijn zoon.
Els van Genugten
